Galindia

Galindia – Mazurski Eden jest to stylizowana staropruska osada założona przez Cezarego Kubackiego. Niezwykły park wypoczynkowy został ulokowany na cyplu wioski Iznoty, niedaleko turystycznych Mikołajek, na lewo od ujścia rzeki Krutyni do Bełdan.

Skansen, podziemne groty, atrakcje dla dzieci i dla grup zorganizowanych w Iznocie

W kompleksie Galindii znajdziemy: pensjonat z luksusowymi apartamentami, sale konferencyjne (bursztynowa, kominkowa, szamańska itp.), duży park, w którym organizowane są tematyczne eventy, jak: Napad Galindów, Poszukiwanie bursztynu, Pasowanie wojowników, Psie zaprzęgi, Przygoda staropruskimi wozami i łodziami, Integracja w grupach w stylu Galindów (strzelanie z łuku, pokonywanie przeszkód, rzut toporem, walki między plemionami itd.).

Hotel organizuje tematyczne biesiady plenerowe nad tajemniczym brzegiem jeziora oraz biesiady w pieczarach grodu. Wszystko otoczone jest staropruskim klimatem – strawa podawana jest w glinianych naczyniach, a wszyscy goście przebrani są w kostiumy sprzed wieków.

Dla odwiedzających proponowaną trasą zwiedzania jest: Święty Gaj, Polana Staropruskich Obrzędów, Labirynt Demonów, groty Perkuna w podziemiach, Pieczara Wiedźmy i Bursztynowa Komnata.

Warto dodać, że w Galindii gościły we wrześniu 2006 r. kandydatki na Miss Świata.

Dokładny cennik usług znajdziecie na oficjalnej stronie parku wypoczynkowego.

GALINDOWIE – dawni mieszkańcy Mazur

Galindowie byli odrębnymi plemionami Bałtów. Nazwa „Galindia” ma pochodzić od bałtyckiego słowa „gali ” („koniec”), nawiązując do faktu, iż społeczność ta osiedliła się na najbardziej oddalonych ziemiach plemion bałtyckich.

Początkowo Galindowie zamieszkiwali tereny dzisiejszych Mazur oraz dalej na południe, aż po ziemie Księstwa Mazowsza. Region ten leżał w sąsiedztwie ziem Jaćwingów – dziś województwo podlaskie oraz tereny Ełku – z którymi toczono wieczne wojny.

Ptolemeusz był pierwszym, który w II wieku naszej ery pisał w swoich dziełach zarówno o Galindach jak i Jaćwingach. Prawdopodobnie ciągłe walki Galindów z Mazowszanami doprowadziły do ich kompletnego wyludnienia. Wkraczający na Mazury Zakon Krzyżacki z łatwością rozprawił się z resztkami wojsk plemienia. Zdziesiątkowany wojnami szczep został zasymilowany przez Mazurów, tracąc w XVII w. swój pierwotny język.