Wieża ciśnień w Ełku

Wieża ciśnień w Ełku (niem. Lyck) to zabytkowa wieża wodna wybudowana w stylu neogotyckim, uznawana za jedną z najlepiej zachowanych wież ciśnień na Mazurach. Wieża znajduje się na skrzyżowaniu ulic 11 Listopada i Kajki. Budynek ma 5 pięter, 33 m wysokości i znajduje się w najwyższym punkcie miasta. Na samej górze dostępny jest taras widokowy.

Ełcka wieża ciśnień została wybudowana w 1895 r. i spełniała swoją funkcjonalność do końca lat siedemdziesiątych, zaopatrując w wodę 80% ełczan (wówczas 20 tys. mieszkańców). Budynek ma otynkowaną pierwszą, drugą oraz piątą kondygnację, przy czym niektóre z nich zostały rozdzielone arkadowym gzymsem. Na planie ośmioboku zostały postawione dwie kondygnacje: pierwsza i druga, gdzie w masywnym portalu uskokowym zdecydowano się umieścić drzwi. Kopulasty dach z lukarnami i latarnią zdobi szczyt ełckiej wieży. Dzięki wsparciu Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej fasada zewnętrzna została gruntownie odnowiona w 1999 r.

Muzeum Kropli Wody w wieży ciśnień w Ełku

Obiekt jest własnością Stowarzyszenia Mniejszości Niemieckiej „Mazury” w Ełku, które utworzyło w wewnątrz wieży Muzeum Kropli Wody – muzeum pruskiej kultury i historii. Muzeum eksponuje zabytkowe przedmioty, takie jak: meble, porcelana, tkaniny lniane, stroje, wyroby szklane, drewniana skrzynia z 1729 r. oraz inne przedmioty codziennego użytku. Przedstawiana jest również historyczna kolekcja obrazów oraz biblioteczka z literaturą niemiecką. Od 9 czerwca 2008 r. muzeum prezentuje stałą ekspozycję historii miasta od jego pierwszej wzmianki do końca II wojny światowej.