Cmentarz wojenny Jägerhöhe

Cmentarz wojenny w Węgorzewie z I Wojny Światowej

Cmentarz wojenny Jagerhohe założony 1917 r. znajduje się na morenowym wzgórzu (Wzgórze Saksońskie), 18 m nad poziomem jez. Święcajty. Według niemieckiej tradycji polegli powinni być pochowani na polu bitwy, stąd na Warmii i Mazurach znajdziemy aż 244 podobnych cmentarzy. Na terytorium współczesnej Polski, podczas II wojny światowej, zginęło ok. 500 tys. niemieckich żołnierzy.

Na terenach Mazur pierwsza wojna światowa zakończyła się w 1915 r. W 1919 r. cmentarz w kształcie podkowy końskiej powiększono i otoczono murem z głazów znalezionych w okolicznych polach. Pierwotnie szczeliny między głazami były upychane mchem. Półkola z kamieni to tzw. kręgi bohaterów. Dookoła cmentarza zasadzono sosny, które malowniczo rosną obecnie bardziej w boki niż w górę. Jedna z nich rozdziela się w 5 pni.

Na cmentarzu dwóch wrogich sobie armii, zwanym przez Niemców Cmentarzem Bohaterów, spoczywa 344 niemieckich żołnierzy (w tym wielu z polskimi nazwiskami) i 234 rosyjskich, m.in. pułkownik wojsk rosyjskich z czterdziestoma nieznanymi żołnierzami w jednej mogile. Na Mazurach poległo ponad 90 tys. różnej narodowości żołnierzy. Hrabia sztynorcki Karol Lehndorff kazał postawić widoczny na środku drewniany krzyż (15 m wysokości).

Cmentarz niemiecki z niesamowitym widokiem na jezioro Święcajty

Wzniesienie, na którym usytuowano węgorzewski cmentarz, stromo opada w stronę jeziora. Zachowały się na nim nieliczne już sosny, które w wyniku trudnych warunków klimatycznych przypominają górską kosodrzewinę. Rozciąga się stąd wspaniały widok na część jez. Święcajty, jez. Bodma i łączącą oba jeziora Kalską Bramkę – cieśninę. Widoczna jest również Wyspa Kocia, na którą w dawnych czasach mieszkańcy rolniczego Kalu przeprawiali krowy na letni wypas. Na południe od wyspy znajduje się świetne miejsce do połowu ryb, a na prawo półwysep Kal, rozdzielający jez. Święcajty i Mamry.

Nieopodal znajduje się sztucznie usypane w okresie międzywojennym wzniesienie – Mazurski Szaniec, na którym zbudowano drewnianą skocznię narciarską zniszczoną po wojnie. Oddawano na niej skoki o długości ponad 30 m.

Autorem treści jest Ryszard Karuzo,
wybitny regionalista Warmii i Mazur.